ÖDÜNÇ AŞK
Açıklama : Mustafa Karataş[1]
Şiiri yorumlayan : Aslıhan ÜLKER [2]
Birçok
dilde olduğu gibi Türkçede de kalp kelimesi kullanıldığında hemen akla aşk
gelir. Ancak Türkçe sevgi ve aşk ile
ilgili kavramları adlandırmada çok zengin bir dildir. Örneğin dilimizde cesaret
ile ilgili bir durumda yürek, aşk ile ilgili bir durumda gönül kelimesi
kullanılır. Kalp ise daha çok bir organ adıdır. Bu nedenle insanın kalbi hem
yürektir, hem gönül. Hem aşkı taşırız onda hem cesareti… Peki insan, başka
birinin kalbini alırsa bir gün, aşkları da ödünç almış olur mu? Ödünç bir
kalple yaşadığını söyleyen şair, bu soruya nasıl cevap verir acaba?
ÖDÜNÇ AŞK
Bilmem adını
Ama tanırım seni
Bir çığlıktır bakışın
Yeni açan kalbimin gülünde
Karanlığımı ışıtan
Şarkıları göz yaşlarında saklı
Ayışığında akan derenin
Acıma bir sevinç saplanır
Bir gece yarısında
Geçmişin tüm aşklarıyla yüreğim
Cerrahın avuçlarında
Bakışları yüreğime saplı
Acılarımı gül rengi yapan
Karanfil kokan yaşmağın
Yalnızlığımda çoğullaşan
Bir barış tomurcuklanır
Bağdat bombardımanından
Geliyorum sana
Yaşamın öte yakasından
Yürüdü sonsuzluğa
-İlk gençlik aşklarım -
Nerede?.. Nasıl ?.. Bilemem?..
Bir acı tramvayı belleğim
Kayboldu adın bile
Kayboldu seni seven kalbimle
Toplasam tüm çiçeklerini baharların
Tutmuyor yerini eski sevdaların
İki bin yılının onaltı eylülünde
Dolanıyorum yaşamın sisli bulutlarında
"Aşkları da devralır mı"[3]
Ödünç kalple yaşayanlar ?
Saçların umut mu dokuyor?
Mektupların aşk ?
Sevdan
Bir yelken midir ufuklarımda hala ?
T. Ayhan ÇIKIN
(Mart
2003)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder