AYÇA
Açıklama : Mustafa Karataş[1]
Şiiri yorumlayan : Funda ÖNDER [2]
Aşksız
şiirin yazılmadığını ve şiirsiz de yaşanmadığını söyleyen şair, uğruna şiirler
söyleyecek bir güzel bulmuş olmalıdır. Bu öyle bir güzel olmalı ki şaire
yeniden aşk şiirleri yazdırmalı. Belki de bu şiirler aşk üzerine söylenmiş son
sözler olmalı ve sözden dönülmemeli…
Öyle
ya…Kalbin içinde saklanacak bir güzel, bir
“Ayça” (Cemile) olmadıkça
insan neylesin o kalbi!
A
Y Ç A
Son örtüm kadar beyaz
Ayaklarım kadar çıplaksın
Ve karakış kadar ayaz
Bir dolunay kadar doğalsın
Kırılmış camlar kadar soğuk
Ve tarihin karanlığında kaybolmuş
Efsaneler kadar sözelsin
Bilinmezlikler kadar uzaksın
Günlerimin ürkekliğinde çakılı
Gecelerim kadar anlaşılmazsın
Gülüşlerinde bir son saklı
Sorgulamalıyım yeni kalbimi
Seviyorum seni dağlar kızı
Ve zindanlara uzanır ellerim
Cerrah dokundu yüreğime
Yüreğimde parmak izi
Dağlar kadar dumanlı başım
Kan kırmızısı dudakların dudaklarımda
Gezinir odalarda sessizliğin beyazı
Yataklar baştanbaşa sen dolu
Sendedir çarşafların son rüyası
Karanlıklardan doğan küskün ilişkiler
Sende arıyorum arzuların hücumunu
Varılmaz bulutlara soruyorum
Yarınların gölgesinde saklı son günü
Omuzlarda gideceğim son randevuya
Miskin bir kral gibi dolaşır ülkesini
Yiten kalbinin son rüyaları
Bulmalı yüreğinde aşkın kapısını
Derelerin kuş seslerinde gideceğim
Kalbimde gömülü bırak gülüşlerini
Ölüm denizinde bir gemi gibi
Kaldır gök maviliğine gözlerini
Ellerim, kollarım bağlı gideceğim
Düşlerinin denizinde yüzeceğim
Zindan karanlığında al öpücüklerini
Dondu dudaklarım, yakındır veda zamanı
Dönmeyeceğim.
T.Ayhan ÇIKIN
Ekim
2006
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder